Ana içeriğe atla

MED BAHSİ

 MMED BAHSİ


1.     Aslî Med/Medd-i Tabi/Medd-i Zatî 

1.             Harf-i medden sonra sebeb-i medden herhangi BİR ŞEY GELMEZSE oluşan tecvide “MEDD-İ TABİİ” ismi verilir. 

Örnek: كُونُوا هُودًا  

2.             1 elif miktarı uzatılır. (1 elif miktarı 1 sn ya da bir parmağın inip kalkması kadar süredir.)

3.             Hükmü, vaciptir.

2.     Fer’i Med

2.1.  Medd-Muttasıl

1.             Harf-i medden sonra sebeb-i medden HEMZE gelirse ve bunlar AYNI kelimelerde olursa oluşan tecvide “MEDD-İ MUTTASIL” ismi verilir. 

Örnek: وَجَاءَ مِنْ اَقْصَى الْمَدِينَةِ

2.             2-4 elif miktarı arası uzatılır.

3.             Hükmü, vaciptir.

NOT: Harf-i med ile sebeb-i medden hemze aynı kelimede olduğunu ARAPÇAMIZ iyi değilse anlamayabiliriz. O denli bu hususta ufak bir tüyomuz var; harf-i medden sonra küçük hemze gelmesi gerekir. 

2.2.  Medd-i Munfasıl 

1.             Harf-i medden sonra sebeb-i medden HEMZE gelirse ve bunlar AYRI kelimelerde olursa oluşan tecvide “MEDD-İ MUNFASIL” ismi verilir. 

Örnek:  قُلْ يَا اَيُّهَا الْكَافِرُونَ

2.             1-4 elif miktarı arası uzatılır.

3.             Hükmü, caizdir.

NOT: Harf-i med ile sebeb-i medden hemzenin ayrı kelimede olduğunu ARAPÇAMIZ iyi değilse anlamayabiliriz. O denli bu hususta ufak bir tüyomuz var; harf-i medden sonra büyük/uzun hemze gelmesi gerekir.

2.3.  Medd-i Ârız

1.             Harf-i medden sonra sebeb-i medden ARIZİ SÜKUN gelirse oluşan tecvide “MEDD-İ ARIZ” denir.

Örnek: اَلْحَمْدُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (Altı çizili yerde vakf yapılırsa oluşur. Aksi halde oluşmaz.)

2.             Uzatması sondaki harekesine göredir; 

a)             Üstün ise 3 vecih okunur; tul (4 elif), tevassut (2-3 elif), kasr (1 elif)

b)             Esre ise 4 vecih okunur; tul (4 elif), tevassut (2-3 elif), kasr (1 elif), kasr ve revm (1 elif)

c)             Ötre ise 7 vecih okunur; tul (4 elif), tevassut (2-3 elif), kasr (1 elif), kasr ve revm (1 elif), tul ve işmam (4 elif), tevassut ve işmam (2-3 elif), kasr ve işmam (1 elif)

3.             Hükmü, caizdir. 

2.4.  Medd-i Lazım

1.             Harf-i medden sonra sebeb-i medden LAZIMİ SÜKUN veya ŞEDDE gelirse oluşan tecvide “MEDD-İ LAZIM”denir.

Örnek: وَلَضَّالِّينَ

2.             Medd-i Lazımın 2 çeşidi vardır; müsakkale ve muhaffefe. 

a)             Medd-i Lazım Müsakkale, harf-i medden sonra sebeb-i medden şedde gelmesi ile oluşur. Şayet harf-i med ve sebeb-i medden şedde bir kelime içinde olursa medd-i lazımın “KELİME-İ” cinsi, şayet huruf-i mukataa içinde oluşursa “HARF-İ” cinsi oluşur.

b)             Medd-i Lazım Muhaffefe, harf-i medden sonra sebeb-i medden lazımi sükûn gelmesi ile oluşur. 

3.             2-4 elif miktarı uzatılır.

4.             Hükmü, vaciptir. 

2.5.  Medd-i Lin

1.             Harf-i linden sonra sebeb-i medden ARIZİ/LAZIMİ SÜKÛN gelirse oluşan tecvide “MEDD-İ LİN” ismi verilir.

Örnek: خَوفٌ  (Altı çizili yerde vakf yapılırsa oluşur. Aksi halde oluşmaz.)

2.             Uzatması arızi/lazımi sükûn gelmesine göre değişir; şayet arızi sükûn gelirse uzatmalar, MEDD-İ ARIZ GİBİolur. Lazımi sükûn gelirse 2 vecih vardır; tul (4 elif), tevassut (2-3 elif)

3.             Hükmü, caizdir.

Yorumlar

EN ÇOK OKUNANLAR

İMAN VE İSLAM

 İMAN VE İSLAM Kelime-i Tevhid ve Kelime-i Şehadet 1.                Allah’a ve Hz. Muhammed’e karşı inancımızı ifade ettiğimiz ve inancın özü olarak nitelendirilen ifadelere   “ Kelime-i Tevhid”  ve “Kelime-i Şehadet” ismi verilir.  Şayet bir kimse bu sözleri kalben söylerse (dil ve kalp) Müslüman olur. Kelime-i Tevhid 1.                “La İlahe illallah. Muhammedun Rasulullah. (Allah’tan başka ilah yoktur. Muhammed, Allah’ın Rasulüdür)”   ifadesi kelime-i tevhid deyince anlaşılan lafızlardır. Bu sözü söylemiş olan kimse  Allah’ın tek ilah olduğunu ve Hz. Muhammed’in onun kulu ve elçisi olduğunu   kabul etmiştir. 2.                İslam dini, tevhid dinidir;   tek olan Allah’a inanç duyma dinidir.   Tevhid ’in zıddı ise şirktir.   Şirk, Allah’ı ortak koşmak manasına gelmektedir.  3.                Müslümanlar şirkten uzak durmalıdırlar ki bunun için   kelime-i tevhid-i sık sık tekrar etmeliler ve hayatlarına tatbik etmelidirler;   Yüce Allah’ın var olduğunu, bir olduğunu ve her şeyin

İBADET VE İNSAN

İBADET VE İNSAN 1.                İmanın Göstergesi İbadet 1-               İnanmak ve tasdik etmek manasına gelen  iman etmek,  Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, ahiret gününe, kaza ve kadere (hayrın ve şerrin Allah’tan geldiğine) inanmak  manasına gelmektedir.  2-               Teslim olmak manasına gelen   ibadet,  Allah’a kul olmak   demektir. 3-               Kainattaki bütün varlıkların var olma sebebi Allah’tır.   Yani bütün varlıklar, varoluşlarını Allah’a borçludurlar.  O halde onlarda sonsuz bir bağlılıkla Allah’a itaat etmelidirler.  Bu hususta Allah  “Allah’ın yarattığı şeyleri görmüyorlar mı? Onların gölgeleri Allah’a secde ederek ve tevazu ile boyun eğerek sağa-sola dönmektedir”  buyurmaktadır.  4-               Dünyada var olan her bir varlığın bir amacı vardır.   Bu hususta Allah  “Biz gökleri, yeri ve bunlar arasındakileri oyun olsun diye yaratmadık”  buyurmaktadır.  Bu canlılar içerisinde insan da vardır ki onun da dünyada bir görevi vardır.   Allah

KUR'ÂN-I KERİM'İ DOĞRU VE GÜZEL OKUMA: TECVİD (1. VE 2. HAFTA)

KUR'ÂN-I KERİM'İ DOĞRU VE GÜZEL OKUMA: TECVİD  HARFLERİN MAHREÇLERİNİN TELAFFUZU 1- Kur’ân-ı Kerim’in  kendine has usulü ve fonetiği  vardır. Buna uygun olarak okunması için ise  harflerin mahreçlerini tam ve doğru olarak telaffuz etmek  gerekir. Bu yüzden Müslümanlar, Kur’ân da harflerin mahreçleri hususunda ki eğitime önem vermişler ve  tashih-i huruf ismi verilen eğitim yöntemini  geliştirmişlerdir. 2- Tashih-i huruf dersi  fem-i muhsin  ismi verilen kişiden alınmalıdır. 3- Kur'ân harflerinin   mahreç bölgesi üçtür; Dil (diş/damak), Dudak, Boğaz. 4- Mahreç bölgelerinden boğaz,  kendi içerisinde boğazın ağza yakın olan kısmı (çıkan harfleri غ خ), boğazın orta kısmı (çıkan harfleri ح ع) ve boğazın ağza uzak olan kısmı (çıkan harfleri ا ه)  şeklinde 3 bölüme ayrılmaktadır. 5- Mahreç bölgelerinden olan  dudak bölgesinden ise üst ön dişlerin ucu ile alt dudağın içinin ısırılmasıyla ف, dudakların öne toplanmasıyla و, dudakların normal halindeyken kuvvetlice kapanmasıyla ب ve d