TÜRKİYE'DEKİ MİSYONERLİK FAALİYETLERİ

 İMAM HATİP DERSLERİM

TÜRKİYE'DEKİ MİSYONERLİK FAALİYETLERİ

1. Latince missio’dan gelen misyon, "görev ve yetki", misyoner ise görevli ve yetkili olan kişiye denir. Misyonerlik bir dinin özellikle Hıristiyanlık ve Budizm gibi dinlerin yayılması için yapılan sistematik faaliyetlere denir. Matta İncil’inde İsa kendi misyonunu “İsrailoğullarının kaybolmuş koyunlarına gönderildim” diye ifade etmiş ve sadece Yahudilere gidilmesi gerektiğini söylemiştir. Havarilerine de “Öteki uluslara gitmeyin... Bunun yerine, İsrail halkının yitik koyunlarına gidin.” demektedir.

2. Miladi 1. yüzyılda yaşamış olan, Putperest kökenli ve Gentile Hristiyanlığının lideri olan Pavlus, Hz. İsa’nın öğretisi ve söyleminin dışına çıkmış, kendini Yahudi olmayanların havari olarak isimlendirmiş ve misyonerlik faaliyetlerini diğer milletlere yöneltmiştir. Ayrıca Pavlus günümüz Hıristiyanlığındaki misyonerliğin metot ve uygulamalarının kurucusu sayılır. Pavlus bu amaca yönelik olarak Anadolu ve Yunanistan’ı kapsayan üç misyon yolculuğu yapmıştır.

3. Misyonerlik ile ilgili kullanılan bazı kelimeler şunlardır:

ØMisyon: Misyon araştırmalarının önemli isimlerinden David J. Bosch, misyonun amaçlarını genel anlamda şöyle sıralar:

ü İnancın propagandasını yapmak,

üTanrı'nın krallığı düşüncesini yaymak,

ü İnanmayanları, Hıristiyanlaştırmak,

ü Yeni kiliseler tesis etmek.

Misyon teriminin zaman içerisinde bazı uygulamalardan dolayı kötü bir arka plana sahip olmaya başladığı görülür. Misyonerlik faaliyetleri zamanla;

ü Gidilen bölgelerdeki halkı dinlerinden tamamen uzaklaştırıp düşman etmek

ü Siyasi bakımdan ülkede kargaşa çıkarmak

ü Ekonomik olarak da gidilen bölgeyi sömürgeleştirmek gibi olumsuz anlamlara gelmeye başlamıştır.

ØEvanjelizm: Güzel haberi yaymak manasında kullanılan Evanjelizm kelimesi, zamanla misyon kelimesi yerine kullanılmaya başlanmıştır. Fakat bu iki kavram arasında ufak bir farklılık vardır. Evanjelizm, Hristiyan ülkelerinde Hristiyanlara yönelik faaliyetleri ifade ediyorken misyon ise Hristiyan olmayanlara yönelik faaliyetleri ifade eder. Fakat iki kavramın da ortak özelliği Hıristiyanlığı duyurmayı, yaymayı ve benimsetmeyi amaç edinmektir.

ØŞahitlik: Hıristiyan bir kişinin halleri ve hareketleri ile iyi bir Hristiyan hayatı sürmesi manasına gelen şahitlik terimi bir Hristiyan’ın Hristiyan'ca yaşayarak Hıristiyan olmayanları etkilemeye çalışması manasında da günümüzde kullanılmaktadır.

ØBeyan: İnsanlara İncil'i vaaz etmek manasında kullanılan beyan kelimesinin özünde insanları Hıristiyanlaştırmak vardır.

ØDiyalog: Vatikan Konsili’nde (1962-1965) Kiliseler öncelikle kendi aralarındaki problemleri çözmek için dinler arası diyalog şeklinde bir terimi gündeme getirmiştir. Fakat değişik tarihlerde yayımlanan diyalogla ilgili metinlerde (örneğin Dominius Iesus, 20), diyalogun amacı Hıristiyan olmayanlara İsa-Mesih’i tanıtmak ve bilinir kılmak şeklinde tanımlanarak diğer dinler de bu söylem içine katılmıştır.

4. Günümüzde kullanılan en istismarcı misyonerlik metotlarından birisi inkültürasyon’dur. İnkültürasyon, İnsanları Hıristiyanlaştırmak için onların aşina olduğu dinî ve kültürel tarzda davranmak demektir. Bu metot özünü Pavlus’un, Yahudi ile onları kazanmak için onlara Yahudiymiş gibi davranması, Yahudi olmayanlara da Yahudi değilmiş gibi davranmamasından almaktadır. Hıristiyanların bu metodu, filozof Machievelli’nin amaca ulaşmak için her yol mübahtır mantığıyla yakından ilgili görünmektedir.

5. “En doğru Hıristiyanlığın” mensubu oldukları kilise tarafından temsil edildiğine inanan bazı Hıristiyanlar, misyonerlik faaliyetlerini Hıristiyanlık içindeki farklı mezhepler arasında da gerçekleştirmektedir. Bir kiliseye mensup olan bir kişinin, başka bir kiliseye mensup misyonerler tarafından kilisesinin değiştirilmesine proselitizm (misyonerliğin istismarı) denilmektedir. Yani Katolik olan birini, bir Protestan misyonerin, Protestan yapması misyonerliğin istismar edilmesi şeklinde anlaşılmaktadır. Çünkü hâli hazırda bir kiliseye bağlı olan zayıf, hasta, ihtiyaç sahibi gibi duyguların istismar edildiği düşünülmektedir. Bu nedenle kiliseler de bu hususta birbirlerine ciddi eleştiriler yöneltmiştir.

6. İslam'daki tebliğ ve davet anlayışıyla Hıristiyanlıktaki misyonerlik anlayışı arasında ciddi farklar vardır. Tebliğ ve davet; doğruların ilan edilip duyurulması iken misyonerlik, insanların ne yapıp edilip Hıristiyanlaştırılması faaliyetidir.